Owies uprawa

Owies należy wysiewać późnym latem, aby uzyskać roślinę okrywową, która po zimowym uśmierceniu tworzy własną ściółkę, lub gdy stosujemy owies jako roślinę towarzyszącą dla wolniej rosnących roślin strączkowych.

Owies można również uprawiać jako wiosenną roślinę okrywową w celu zwiększenia zawartości materii organicznej w glebie. Nasiona należy wysiewać na glebę uprawną w rozstawie 7 cm na głębokość 1 cm. Nie jest wymagane przerzedzanie. Przy uprawie owsa z innymi roślinami okrywowymi należy zwiększyć rozstaw do 20 cm.

Gleba

Każda przeciętna, dobrze zdrenowana gleba.

Stanowisko

Pełne słońce.

Tolerancja na mróz

Owies jest rośliną o chłodnej porze roku, która toleruje lekkie przymrozki, ale zazwyczaj ginie w temperaturach poniżej -15 stopni C.

Karmienie

Zwykle nie jest potrzebne, zwłaszcza gdy owies jest uprawiany z roślinami okrywowymi wiążącymi azot, takimi jak groch ozimy, fasola ozima lub wyka włochata.

Zobacz też:Pielęgnacja Pigwowca: Jak uprawiać Pigwowiec w ogrodzie?

Rośliny Towarzyszące.

Groch ozimy i bobik ozimy.

Podlewanie owsa.

Owies lubi wodę. Utrzymuj łoże owsa wilgotne i sprawdzaj, czy rośliny nie są suche podczas gorących, słonecznych dni lata. W przypadku owsa dobrze sprawdza się nawadnianie kropelkowe, można też podlewać go wodą lub ręcznie. Staraj się podlewać od dołu, aby nie sprzyjać rozwojowi chorób grzybowych.

Chwasty a owies

Chwasty, zwłaszcza wieloletnie, mogą stanowić problem dla młodego owsa. Należy przygotować glebę, usuwając resztki i uprawiając ją, aby zminimalizować wzrost chwastów.

Zaletą rozsiewania nasion jest stworzenie gęstej plantacji, która może konkurować z chwastami. Owies jest trawą i dość szybko się zagęszcza.

W przypadku uprawy konwencjonalnej w rzędach należy kilkakrotnie w ciągu sezonu wykonać orkę lub uprawę między rzędami, aby chwasty nie konkurowały z owsem o składniki pokarmowe.

Nawożenie owsa.

Przed sadzeniem należy zbadać glebę, czy nie ma w niej żadnych niedoborów. W razie potrzeby należy ją uzupełnić. Jeśli gleba jest odpowiednio przygotowana, nie ma potrzeby nawożenia w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Zobacz też:Zielistek uprawa i pielęgnacja tych wspaniałych roślin

Zbiór owsa.

Nie należy czekać ze zbiorem, aż ziarno będzie twarde, gdyż w przeciwnym razie można stracić dużo ziarna. Ziarno powinno być wciąż miękkie i łatwe do rozgryzienia paznokciem. Aby zebrać owies, należy ściąć główki z łodyg tak wysoko, jak to możliwe.

Wyżej jest lepiej, ponieważ będzie mniej słomy, z którą trzeba będzie się męczyć przy młóceniu ziarna. Teraz, gdy owies jest już zebrany, należy pozwolić mu dojrzeć.

Czas utwardzania zależy od pogody i może wynosić od kilku dni do kilku tygodni. Podczas peklowania owies należy przechowywać w ciepłym, suchym miejscu. Gdy ziarna są już dojrzałe, możesz wymłócić owies.

Rozłóżcie plandekę lub płachtę, a następnie albo tupnijcie owies z łodyg (najpierw przykryjcie owies, zanim zaczniecie go tupać), albo użyjcie innego narzędzia, np. kija, by wymłócić owies z łodyg plewy.

Następnie oddzielić owies od pozostałych kawałków łodygi. Umieść owies i plewy w misce lub wiadrze i podrzuć je na wiatr. Wiatr zdmuchnie luźne plewy, podczas gdy cięższy owies spadnie z powrotem do miski lub wiadra.

Wymłócony owies może być przechowywany w szczelnym pojemniku w chłodnym, ciemnym miejscu przez okres do 3 miesięcy.